met een boon voor groenten in tuin en keuken
Bij het voorgaande diner had één van de gasten bijna evenveel interesse voor de keuken als voor zijn tafelgenoten. Of misschien zelfs meer. Hij bleek ook nog overweg te kunnen met mijn fotoapparaat. En zodoende geraakt er eens een beeleke van bibi op de blog. …
Een tijdje terug ontleende ik een leuk boek uit de bibliotheek, over allerlei soorten brood om zelf te bakken. Dat wou ik in mijn eigen kast kunnen zetten, maar helaas was het in de handel niet meer te krijgen in het Nederlands. Nu heb ik …
Volgende kritiek komt er wel eens op een feestdiner, meestal zo rond middernacht: “Spijtig dat we hier niet mogen blijven slapen, het huis is toch groot genoeg?” Na een avondje genieten van gezelligheid en spijs & drank, voelt iedereen zich duidelijk voldoende op zijn gemak …
Het grote bord was weer volgekribbeld en getekend. Tijd voor een facelift want dit weekend verwachten we jubilarissen. Benieuwd of zij ook in de krijtpen zullen schieten. Ik was wel een beetje vereerd toen ik bovenaan het opschrift las naast de tekening:
Ze zijn om op te eten, maar dan enkel figuurlijk. We hebben nu in de tuin 2 grote en 3 kleine konijntjes, en in dit mooie lenteweer genieten we daar met volle teugen van.
Het is weer achter de rug: een culinaire zesdaagse in Bretagne en Normandië. Inspirerend, uitdagend en ‘een beetje gezellig’ ook natuurlijk. Een mens moet er wat voor over hebben om kok te worden. Wie zegt trouwens dat een job vervelend moet zijn?
In beeld: Linksboven: hapje van rode kool, bloedworst en appel Linksonder: voorgerecht: canneloni gevuld met witte vis, scampi en zongedroogde tomaatjes, op gestoofde preisnippers en saffraansausje Rechtsboven: filet de canette op lage temperatuur, portsausje en cranberry, pompoenpuree, paarse wortel en rode ui Rechtsonder: cuberdonijs met …
Het is gewoon een deel van de job: cocktails zoeken, maken, proeven en beoordelen. De lekkerste helemaal soldaat maken is de beloning na een middag zwaar corvee 🙂
